Je leert mensen niet kennen in meetings

Natuurlijk zijn overlegmomenten belangrijk. Maar in een vergadering speelt iedereen vaak een rol. Mensen zijn voorbereid, terughoudend of juist dominant. Wat je dan ziet, is gedrag in functie van de situatie.

Wil je weten wat er echt speelt?

Dat ontdek je in de informele momenten. Een koffiepraatje. Een wandeling naar de parkeerplaats. Even samen lunchen. Of simpelweg: vragen hoe het écht gaat — en dan ook luisteren naar het antwoord.

Juist daar zie je de kleine signalen:

  • Die collega die stilvalt bij een bepaald onderwerp
  • Iemand die grapjes maakt om spanning te verbergen
  • Of degene die altijd alles regelt, maar nooit iets vraagt

Achter gedrag zit een verhaal. Achter een mimiek zit vaak meer dan we denken. Zeker in verandertrajecten zie je dit terug. Mensen worden stiller, cynischer of ineens afhoudend. Niet omdat ze tegen verandering zijn — maar omdat ze bang zijn. Bang om hun plek kwijt te raken. Hun status. Of zelfs hun baan.

Die angst wordt zelden hardop uitgesproken. Maar hij zit er wel. En als je goed kijkt en luistert, zie je het.

En dan kun je er ook iets mee doen: mensen meenemen, uitleg geven, context bieden. Zodat de angst kleiner wordt en het gedrag positiever.

Luisteren is belangrijk. Maar doen wat je zegt, is cruciaal.

Luisteren is een cruciaal onderdeel van het investeren in contact, maar je kunt nog zo goed luisteren, knikken, samenvatten en begrip tonen, als je vervolgens niks met wat je hoort doet, verlies je aan geloofwaardigheid. Vertrouwen ontstaat niet alleen in het gesprek, maar vooral daarna.

Als blijkt dat je echt hebt opgelet. Dat je actie hebt genomen. Of in elk geval hebt teruggekoppeld wat je met iemands input hebt gedaan. Dat is het verschil tussen gehoord worden en serieus genomen worden.

Waarom dit werkt

Een team functioneert niet alleen op papier. Iedereen brengt zijn of haar eigen geschiedenis, angsten, drijfveren en overtuigingen mee. Door contact te maken, en vervolgens ook betrouwbaar te handelen, ontstaat er vertrouwen. En vanuit vertrouwen groeit samenwerking, motivatie en uiteindelijk: resultaat.

Persoonlijk voorbeeld

Ik heb in meerdere opdrachten meegemaakt dat de samenwerking stroef liep, zonder dat er ‘inhoudelijk’ iets verkeerd ging. Planningen waren goed, processen ingericht. Maar het team voelde zich niet gehoord, of begreep de bedoeling achter bepaalde keuzes niet.

Pas toen ik tijd nam om met mensen te praten buiten de formele lijnen om én liet zien dat ik hun input serieus nam, kwamen de echte gesprekken op gang.

Het resultaat?

Betere communicatie. Minder ruis. Meer initiatief. En vooral: mensen die zich gezien én serieus genomen voelden.

Wat kun je doen als manager?

– Wees zichtbaar, niet alleen bereikbaar

– Stel open vragen zonder agenda

– Maak ruimte voor het persoonlijke verhaal

– Observeer gedrag, maar oordeel niet te snel

– Kom terug op wat je hoort. En doe wat je zegt.

Slotvraag

Hoe investeer jij als manager in persoonlijk contact?

En doe je ook wat je belooft?